06 марта 2009 г.
Михалч мĕн ĕçленине эп малтанах ăнланаймарăм. Каç кÿлĕм картиш варрине çунашка лартнă та, йывăç кĕреçепе ун çине пикенсех юр тиет. “Вăй патăр!” — терĕм эп. “Ăхă”, — терĕ вăл. Ку мана: “Чăрмантарса çÿретĕн çав”, — тенĕ пекех илтĕнчĕ.
Кун ăшă енне кайни таçтан та паллă. Хĕвел питтинчи çурт тăррисем пăр тумламĕсене шăкăрин çакса тухнă.
Михалч ĕçлерĕ. Юр çав-çавах лапка-лапка çурĕ. Юр купи те ÿснĕ çемĕн ÿссе пычĕ, Михалч ăна шыв сапа-сапа хытарчĕ. Унран...унран чалăш çÿллĕш çын кĕлетки ăсталарĕ.
Ку çеç те мар-ха. Унăн куçĕсене турĕ. Сăмси айне хура тир татăкĕ çыпăçтарчĕ. Аллине мунча милĕкĕ тыттарчĕ, ăна хĕрлĕ хут татăкĕнчен тунă чечек çуначĕсемпе капăрлатрĕ. “Чăн-чăн чечек çыххи!” — шухăшларĕ вăл.
Картишне каç сĕмĕ хупларĕ. Михалч юр кĕлеткене хăйсенчен кăшт чалăш пурăнакан Наçтуçăн урам алăкĕ умне кайса лартрĕ. “Уяв ячĕпе, Наçтуç!” — пăшăлтатрĕ, çутă курăнакан кантăк çине ăшшăн пăхса.