28 ноября 2008 г.
Анне вăл — тÿпери йăлтăр! çăлтăр. Унăн сăнарĕ пиншер хĕм сапакан хĕвел евĕрех. Вăл çумра пулсан хăлтăр-халтăр çурт та ăшă тытать. Шăм-шак та çăмăл. Анне çума-çуммăн утса пырсан кăмăл та çĕкленÿллĕ.
Атьăр-ха анкартине, пахчана тухса пăхар. Аннен çыпăçуллă аллисемпе çитĕнтернĕ пахча çимĕç йăранĕсене пăхса ăмсанатăп. Хĕрлĕ-кĕрен помидорсен хунавĕсем палăрми куçа шартаççĕ. Хăяр йăранĕсем тип-тикĕс выртаççĕ. Çĕр улми лаптăкĕ те пĕр çум курăксăр… Ретсем тÿп-тÿрĕ, кăп-кăпăш…
Анне… Çĕршер наци чĕлхипе янăрать вăл. Ăна сума суса çĕршер-пиншер юрă шăранать. Анне хăй ачи-пăчишĕн вута кĕме те, шыва сикме те хатĕр.
Анчах та кашниех хамăра чун панă, пурнăç парнеленĕ çынсене хисеплеме пĕлетпĕр-и эпир? Çук, тесшĕн эпĕ. Çук!
Анне пирĕнтен уйрăлсан çеç: “Ах, аннеççĕм, анне, эсĕ текех пахчана тухас çук. Эпир тăван кĕтесе çитсен, пире хирĕç тухса калитке уçса кĕртес çук”, — тетпĕр.
Анне ылтăнран та паха. Аннен алли мамăк евĕрех ачаш, кăпăшка. Юрăри пек каласан: “пурнăç лайăх аннесем пулсан...”